Perasaan Aku Pun Dah Kemana
Harini aku nak post bm malas ah nak post english. Sebab emo sangat kan, lawak betul aku ni haha ok. Oh jap Assalamualaikum.
Hm, kan post aku lama tu ada cakap pasal aku konfius pasal itu ini kan. Aku tak rasa aku dah move on, weh bila aku dengar lagu sedih sedih ke apa ke dialah bermain dalam fikiran aku. Kadang-kadang sehari suntuk tu aku boleh diam, aku sayang dia lagi. Aku tahu dia bukan kisah sangat pun. Alahai, siapalah aku sangat bagi dia.
Aku dengan dia ni macam stranger je bukannya rapat cam best friend ke apa, tak ah. Tak rapat pun, aku layan dia baru dia layan aku. Aku tahu mungkin dia benci aku ke apa ke. Memang banyak lagi benda aku boleh fikirkan instead perkara ni, aku tahu. Dah hati ni mengada-ngada nak suka kat dia. Pandang sangat pulak dia dengan aku kan.
Aku sedar kadang-kadang orang sekarang kejar rupa bukan kejar hati ikhlas ke tak. Aku bukanlah orang yang experience ke apa no. Tak pernah pun, tapi aku buat statement ni that doesn't mean yang aku nak ada relationship, no. Taknak pun, biarlah aku ragu-ragu ke jealous ke apa ke buat apa dia bukan aku punya pun. Takde gunanya nak jealous lah syafiqah. Aku cakap memang macam takda perasaan dekat dia, ada je ni terpahat dalam hati.
Sebernanya, nak je aku cuba tak suka dekat sesiapa pun. Ada masa aku fikir macam aku dah move on macam aku cakap, ada masa aku rasa aku belum. Tapi kesianlah orang yang aku suka tu terpahat je dalam hati aku. Hahahaha, tak aku nak je lupakan perasaan ni dekat kau. Tapi aku sayang tu sayang tapi sayang tu jadi macam sedih tau sedih.
Aku pasrah? entah aku pun taktahu, ish apa bendalah aku ni umur 14 tahun i should be living my life bukan cakap pasal ni. Aku memang nak live aku punya life tapi ada je halangannya well you don't expect the road doesn't have bumpers on it do you? Ada je benda yang akan terjadi dekat aku mana nak tahu tiba-tiba perasaan tu hilang, aku akan cuba kau takyah risau. Lah macamla kau risau kan.
Yelah, aku admit aku suka dia lagi. Bila dengan kawan aku memanglah happy tapi sapa tahu apa yang aku rasa apa yang aku lalui. Takde orang yang boleh faham, aku tahu aku ada Allah tapi kadang-kadang aku rasa malu pulak mengadu benda yang sama over and over again. Macam takda benda lain pulak aku nak mengadu. Tapi Allah jelah tempat aku mengadu taakanlah nak mengadu dekat kucing aku kot, lawak!
Hahahah, aku memang boleh bersenyum lagi tapi aku harap senyuman aku taklah ada kesedihan disebaliknya ke apa ke. Aku harap harap someday aku akan live like a normal teen's life. Ye aku memang happy sikit, tapi mana nak tahu aku sengsara ke. Don't expect kalau aku gelak ke macam orang gila ke aku tak sedih. Bak kata budak budak sekarang ni "Cover je kesedihan" ceh, hahaha. Hahaha..... hm

Comments
Post a Comment